Η ΖΩΗ ΚΥΛΑΕΙ … ΜΑΓΙΚΑ!

Αλλάζουν οι εποχές, αλλάζει η φύση, αλλάζει η ώρα, αλλάζουν οι συνθήκες. Όλα αλλάζουν.  Τα πάντα βρίσκονται σε μια αέναη κίνηση και ο χρόνος κυλάει μπροστά εις βάρος της στιγμής.

Η στιγμή που περνά και χάνεται, όλα μια ανάσα που δεν πρόκειται να ξαναβγεί, να ξαναρθεί, να ξαναζωντανέψει! Οι άνθρωποι φοβούνται συνήθως το χρόνο, φοβούνται την αλλαγή. 

Γι’ αυτό τους αρέσει το “ για πάντα “ και το “ ποτέ “. Τους δημιουργεί τη σταθερότητα, την ασφάλεια για να δράσουν, να επενδύσουν, ν’ αγαπήσουν, να μην ταράξουν την οριοθετημένη τους ψευδή αταραξία. 

Μα πόσο λάθος! Κουκκίδα σ’ ένα σύμπαν, με νομοτελειακό κανόνα την αλλαγή, πιστεύεις Άνθρωπε, πως Εσύ, ο ταπεινός και απειροελάχιστος θα μείνεις σταθερός; Κάνεις ότι μπορείς για να σταματήσεις το χρόνο 

στο σώμα, στο μυαλό και στη ψυχή. Προσπαθείς να διατηρήσεις τη νεότητα σου, σταματάς να σκέφτεσαι ότι σε αγχώνει, ότι σε φθείρει, γυρνάς τα μάτια στον κόσμο που μεταλλάσεται γύρω σου, προσπαθώντας να διατηρήσεις την κεκτημένη σου “σταθερότητα” ενώ στην πραγματικότητα επικρατεί το χάος! Φίλε, την πάτησες! 

Ή μήπως όχι;…

Εν αρχή ην το Χάος! Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι από το Χάος γεννήθηκε όλη η Νομοτελειακή Τάξη; Πώς όλο αυτό το υπέροχα εναρμονισμένο σύμπαν γεννήθηκε μέσα από Αυτό;

Mέσα σε μία μαγική στιγμή, μέσα από την εντροπία (το μέτρο της αταξίας) του Σύμπαντος, δημιουργήθηκαν οι Γαλαξίες, τα αστέρια, οι πλανήτες και ο χωροχρόνος, αυτός που λατρεύεις να μισείς και φοβάσαι.

Είσαι Εσύ - Αυτό και Αυτό - Εσύ. Όσο μικρός και αν είσαι αποτελείς στοιχείο της ύπαρξης του. Τι τη φοβάσαι λοιπόν την αλλαγή; Αυτή είναι που μπορεί να σε πάει πιο μπροστά, να τακτοποιήσει το Χάος σου και 

να σου προσφέρει την Τάξη που αποζητάς και την ασφάλεια να συνεχίσεις. Ίσως το μόνο που χρειάζεται είναι μια μαγική στιγμή!

Ναι, ξέρω δεν είναι εύκολο να βγάζεις λαγούς από το καπέλο και άσους από το μανίκι, πόσο μάλλον να μετατρέπεις τη λύπη σε χαρά, την αρρώστια σε υγεία, τη φτώχια σε πλούτο.

Όσο πιο κοντά κοιτάς, τόσο λιγότερα βλέπεις! Αν αποστασιοποιηθείς από το Εγώ σου θα δεις ότι μάλλον τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα από ότι νομίζεις.

Άρχισε από τις βασικές σου αισθήσεις.

Μάθε να βλέπεις και όχι να κοιτάς, να ακούς και όχι να μιλάς, άκου τη σιωπή, όξυνε την όσφρηση σου, είναι η πολυτιμότερη των αισθήσεων στο να ανακαλείς τη μνήμη, να δημιουργείς αναμνήσεις.

Δοκίμασε νέες γεύσεις, χρησιμοποίησε την αφή σου, μη φοβάσαι το άγγιγμα, μη φοβάσαι την επαφή. Άνοιξε το σώμα, το μυαλό και τη ψυχή σου σε νέες εμπειρίες.

Συνέχισε να έχεις εμπιστοσύνη σε όλα τα έμβια όντα του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου και του φριχτά υποτιμημένου ανθρωπίνου, είναι μέρος του Σύμπαντος, είναι μέρος της δικής σου Τάξης.

Και πες και ένα Ευχαριστώ σε Αυτό εκεί ψηλά, δώστου ότι όνομα εσύ θες, αλλά νιώσε μικρός και ασήμαντος και τελικά θα νιώσεις απίστευτα σημαντικός. 

Γιατί μπορεί να είσαι ο Κανένας αλλά ταυτόχρονα είσαι τα Πάντα. 

Μπορεί να φταίει η θάλασσα που πάντα κινείται και με ταξιδεύει, τα μαγνητικά πεδία του Ολύμπου, μια ταινία με μάγους ή ότι τελειώνει το καλοκαίρι.

Πιστεύεις ότι βλέπεις. Ισχύει όμως; Εξαρτάται από πια σκοπιά θα το δεις. Αν αλλάξεις γωνία τότε μια εντελώς διαφορετική εικόνα θα προβάλει μπροστά σου.

Η ώρα της αλλαγής έχει φτάσει. Άλλαξε ατομικά για να αλλάξει ο κόσμος συλλογικά. Γιατί η ζωή κυλάει … μαγικά